қажыс

зат. сөйл. Қажығандық, шаршағандық, болдырғандық. Сонда сіз олардың ажарынан өзгеше нардай шаршастың, әрі қ а ж ы с т ы ң табын байқар ма едіңіз (О.Бөкеев, Үркер, 41). Ол қатты қ а ж ы с п е н, мысы құрып, үлкен көк тастың үстіне отыра кетті (Бұл да, 5).